Hayal Terbiyecisi

Ellerin üsür, birini digeriyle isitirsin, yalnizlik böyledir...
Icinde bir kücük cocuk, hayal kurar, heves kokar nefesi.
Kurdugu her hayal gercegin kiyilarina carptikca büyürsün.
Sonra yeniden hayal kurarsin, daha saglam basarsin yere.
Ve anlarsin.
Umut, onun acisini kendi acin gibi sahiplenmektir.
Umut, hayal kirikliklariyla döseli bir yolda yürümektir, kursagina takilan sözlerdir,
canini yakan atestir.
Anlarsin,
Hayal kurmak ciddi bir istir. En cok da kendi canini acitir.
Sonra kabullenirsin.
Sonra yeniden hayal kurarsin.
Acisi gecer, hatirasi kalir...
Cözülememis, anlasilamamis, bas edilememis bir büyük aci ve bu aciyla yüzlesme cabasi. Önceleri hayatta kalmaya calismanin, sonra bu acinin altindaki sevgiyi aciga cikarip daha az aci verecek bir hayat kurmaya calismanin hikayesi. Hayal terbiyeciligi gercegin isciliginden baska nedir ki



Deine Hände frieren, du wärmst sie mit der anderen Hand, so ist die Einsamkeit...
In dir ist ein kleines Kind, ein träumendes, ein eifrig duftender Atem.
Jede vorstellbare Illusion wächst, während die Wahrheit...