Kirildigin Yerden Cicek Acacaksin

Kaybetmenin tadina bir defa olsun bakmak gerekiyordu. Ancak kaybettikce kazanmaya basliyordu insan. Senden istedigini koparana kadar mücadelesi bitmiyordu yasamin ve sadece, senden istediklerini koparmis insanlarla yol devam ediyordu. Digerleri güven yoksunu birer budalaydi. Güven, istedigini verdigin kisilerle var oluyordu. Degistiklerinde anliyordun unutmaktan baska secenek birakmadiklarini. Onlarsiz hayatin nasil da akici oldugunu yeniden kesfetmenin hazzi ile saliveriyordun kendini dinginlige.
Dikine catlamis bir bardaktan sizan kaynar cay gibi koyveriyordun tüm birikmislikleri durduk yere. Tahammül sinirini coktan asmis fikriyat ve kalbin, güvensizlik sinyali veren tüm lüzumsuzlari devre disi birakip hak edilmis mutluluklar sikistiriyordu onlarin yerlerine. Bugüne kadar gelisigüzel tikistirdigin her sey oraya buraya savrulurken yirtik bir cepten firlarcasina, umursamadan yürümeye devam ediyordun. Umursadikca umursanmayan oldugunun idrakine vardigindan beri daha kolay cizik atmayi ögrenmistin yürek fihristine. Bu noktada geriye dönüp bakma gereksizliginin bilincinde, ileri adim attigin sürece basariya bir adim daha yaklasiyordun.
Kirildikca cicekleniyor, cicek actikca gücleniyordun. Cünkü biliyordun ki her yenilgi, kendini bulman icin bir ögretiydi ve sen bunca olumsuzluk icinden yepyeni, umut dolu kazanimlari alip, yürek heybene koyup yola öyle devam edecektin. Etmek zorundaydin hatta. Aksi halde olumsuzluklara takili kalmak, icinden cikilamayacak koca bir kaos ve zaman kaybi olacakti. Yol varmak icin degildi, mücadele ettikce ulasilmaz oluyordu. Yaklastikca bir miktar daha uzuyor ama bir türlü varilmiyordu. Güvenlik ihlali yapan güvensizler de cikmisti hayatindan fakat bir türlü istenilen dengeyi saglayamiyordun. Peki, ne yapmak gerekiyordu yolun hedef kismina varmak icin ve ne eksikti

Iste bu kitap, sana eksikliklerini göstermesi ve sifa olmasi icin yazildi. Sadece oku ve cümlelere simsiki saril. Cünkü okuyunca Kirildigin Yerden Cicek Acacaksin


Das