Kuantum dolasikligi ve Carl Jung'un eszamanliligi (ePub)

Yüzyillar boyunca, telepati, gelecege dair alametler ve basiret gibi duyusal olmayan algilar sahte fanteziler, illüzyonlar veya icatlar olarak kabul edildi.

Bilim çevrelerinde yaygin olan materyalist yaklasim, her türlü "ruhani" gerçekligi a priori reddeder. Bunun nedeni, bu gerçeklerin laboratuvarda dogrulanabilir olmamasidir.

Buna ragmen, tüm insanlar bilim tarafindan reddedilenlere benzer deneyimler yasamistir. Örnegin, açiklanamayan olaylari, gelecekteki olaylarin isaretlerini veya gerçeklesen rüyalari hatirlayabiliriz.

Bu deneyimlerden sik sik faydalandik. Bu onlarin hayali deneyimler olmadigini gösterir.

Bu fenomenler nadir degildir ve herkesi etkiler. Daha açik fikirli bazi akademisyenler, konuyu bilimsel olarak ele almak istemislerdir. Büyü, mitoloji veya sözde-din felsefelerine basvurmadan duyusal olmayan deneyimleri anlamanin bir yolu olup olmadigini merak ettiler. Kitap, bu arastirmacilarin deneyimlerini anlatiyor.

Simdi, nihayet, bilimsel olarak daha yüksek bir bilinç seviyesinin varligini gösteren kanitlar ortaya çikiyor.

Tüm insanlik için ortak olan fikirleri ve düsünceleri içeren bir "kolektif zihin" vardir. Bu, bizim yararimiza kullanabilecegimiz psisik bir kozmostur. Bu evrenden sinyaller ve bilgiler aliyoruz.

1980 yilinda, "kuantum dolanikligi" deneysel olarak dogrulandi.

Bu özellik, temel parçaciklar için tipiktir.

Tüm parçaciklar (atomlar, elektronlar, fotonlar) uzay ve zaman sinirlamalarina maruz kalmadan birbirleriyle iletisim kurabilir.

Bu, materyalist görüsün varsayimlariyla keskin bir tezat olusturuyor.

Temel parçaciklar arasindaki iletisim, bilinen fizik yasalarina tabi olmayan bir boyutta gerçeklesir. Bu boyut, bir "Evrensel Akil" ile karsilastirilabilir.

Princeton Üniversitesi'nde gerçeklestirilen "Küresel Bilinç Projesi" deneyleri, süphesiz bir dünya bilincinin varligini göstermistir.

Kitap, ünlü psikoterapist Carl Gustav Jung tarafindan gelistirilen sözde "kolektif bilinçalti" teorisini anlatiyor. Jung'un teorisi Neoplatonik "Anima mundi" kavramina çok benzer. Bu teoriler, önde gelen bilim adamlari ve Nobel ödülü sahipleri tarafindan gelistirilen kuantum fiziginin öngörülerinde dogrulanmistir.

Kuantum fizigi "yerel olmayan" olarak adlandirilan bir düzeyin varligini belgeler. Bu seviyede, temel parçaciklar muazzam mesafelerle ayrilmalarina ragmen, birbirleriyle ilgili her seyi bilir ve birmis gibi davranirlar.

Insanlik, tamamen tesadüfen toplanan maddeye dayanan materyalist bir evren vizyonundan, madde ve ruhun bir arada var oldugu ve bütünlestigi yeni bir gerçeklik anlayisina dogru ilerliyor.

Duyularimiz tarafindan algilanabilen dünyada klasik fizik egemenligini korurken, psisik içerikli yeni gerçeklik seviyeleri ortaya çikiyor.

Kuantum düzeyinde, klasik fizik artik geçerli degil. Kozmosun maddi kismi tek basina islevini yerine getirmekte basarisiz olur. Psisik bir boyuta, yani daha ileri bir düzeye, yersizlik düzeyine ihtiyaç duyar.

Bu seviyede, tüm evren bir olur. Artik maddeden degil, enerjiden ve bilgiden yapilmistir ve olmadan sadece kaosun var olacagi bir uyum gücü ile koordine edilir.

Gerçekligin en gizli seviyelerinde, madde ruh olmadan yapamaz. Benzer sekilde, ruhun kendini ifade etmesi için maddi parçaya ihtiyaci vardir.