Sehzade Zevceleri. Osmanli Hanedani Gelinleri 1850 - 1923 (ePub)

Research Paper (postgraduate) from the year 2016 in the subject Cultural Studies - Near Eastern Studies, grade: 1,5, LMU Munich, language: Turkish, abstract: En son Belge ve Bilgiller dogrultusunda, Osmanli Hanedanina mensup Sehzadelerin 1850 ve 1923 yillari arasinda evlendikleri hanimlara dair bir arastirmadir. Bu çalismada, Sultan Abdülmecid, Sultan Abdülaziz, Sultan V. Murad, Sultan II. Abdülhamid ve Sultan V. Mehmed Resad'in Gelinlerinin kimlik ve aileleri ile ilgili bilgiler bulunmaktadir. Sehzade Zevceleri hakkinda simdiye kadar yayimlanmis en detayli arastirmadir.

Osmanli Imparatorlugunda Sehzâdelerin nikâhlanmalari I. Ahmed dönemine kadar görülmektedir. Ama I. Ahmed (Saltanati: 1603 - 1617) kendi kardesi Mustafa'yi Kardes Katli Kanunu uyarinca idam ettirmediginden Simsirlik Sistemi hayata geçmis oldu. Artik Sehzâdelerin çocuk sahibi olmalari yasaklanmisti ve bu durum II. Mahmud dönemine kadar devam etmistir. Tanzimat devrinde Osmanli'nin Avrupa'ya yakinlasma Politikasi yüzünden Sehzadelerinde gene çocuk sahibi olmalarina müsaade edildi. Bu tarihten itibaren Osmanogullari çogalmaya basladi ve 1924 yilinda sürgüne gönderilmelerinde Hanedan mensubu olarak 150 kisi vardi.

Sultan I. Ahmed döneminden önce Sehzadelerin evlenmelerine Sancaga çikmalarindan sonra müsaade ediliyordu. Tanzimatta ise bütün engeller kaldirilmistir. Ikinci Mesrutiyet döneminde Sehzadeler Hanedan Konseyi'nin onayi üzerine evlenebilirlerdi. Bu dönemde Hanedan Konseyine karsi gelip evlenen Sehzadelerden özellikle Abdülkadir Efendi dikkat çekmektedir. Hanedani'nin sürgün yillarinda Halife Abdülmecid Efendi tarafindan taninmayan izdivaclarda olmustur. Hanedan Konseyi ve Halife'nin tanimadigi bu izdivaclardan dünyaya gelen çocuklar resmii olarak Hanedan Mensubu kabul edilmemislerdir.

Osmanogullarinda I. Süleyman devrine kadar Cariye iliskileri pek görülmemektedir, ama I. Süleyman'dan sonra Padisahlarin Cariye iliskileri çogalmistir ve 19. YY kadar devam etmistir. Tanzimattan sonra Osmanogullarinda tekrar nikâh ile evlenme yayginlasmaya basladi. Ikinci Mesrutiyet döneminde Cariyelik kanunen ilga edildiginden artik resmii evlilikler mecburi olmustu.

Bir kaç istisna disinda bütün Sehzadelerin birden fazla zevceleri vardi ve bosanmalarda oluyordu. Özellikle Ikinci Mesrutiyet döneminde Sehzadelerin bosanmalari yogunlasmistir.

Sehzade zevceleri genelde Kafkas kökenli idi. Ikinci Mesrutiyet devrinde Imparatorlugun yüksek ailelerine mensup Hanimlarla evlenmeler baslamistir. Osmanogullarinin sürgüne gönderilmelerinden sonra Kafkasyali hanimlarla evlenmeler son buldu.